Davul Dengi Dengine Vurmalı

Davul dengi dengine vurulmalıdır ağam
Yayalar atlılara eşlik edemez ki
Çünkü bitmiyor onların istekleri, hangisine yetişeyim
Zaten ne gücüm var, nede kudretim
Zor dururum ayakta,
Bu dert yakar yüreğimi
*
Bir türlü anlamıyorlar beni
Belki de anlayacak asaletin, zerresi kalmamış
Ben güneş gibi, yıldız gibi parlasam da,
Hiç kıymetim olmaz onların yanında
Ben bülbül gibi şakısam da, etmem ki beş para
Gerçi her kuşun ayrı bir ötüşü vardır
İsterse baykuş gibi ötsünler,
Onların her şeyleri güzeldir
Baksana şu hayatın düzenine
Sanki düzen kurulmuş hep paranın üstüne
Herkes düşmüş zenginliğin derdine
Kimileri zenginleştikçe büyüklere özenir
Özendikçe de, yürekleri delinip gör nasıl vicdansızlaşır
Ahhh! Ah!
Damdan düşenin halini, damdan düşen bilir derler
Büyükler fakirleşince
Ah canım, çok üzülürüm hallerine
Benim gibi bir köylü parçasına dost olmak isterler
Dün yüreklerinde unuttukları yardım severlik, hemen akıllarına gelir
Memurlarda da öyle değimlidir?
En alttan, en üste kadar bir iş için yanına varsan,
Suratları sanki mahkeme duvarı
Emekli olunca da, benim gibileri seveceği tutuyor garibin
Vay yavrum vay
Koltuk gitti, makam gitti veeee beylik bitti.
Tüh be!
Yolunmuş kaz gibi kaldın mı ortada
Kozların elinden alındı, kimse bakmaz yüzüne
Şimdi bana diyor ki, sana bir nefes kadar yakınım diyor
Ama olsun be
Biz o kadar kötü bir insanda değiliz ki
Bizim yürekler küçük ama
Dünyalar kadar geniştir
Sanki bir zamanlar aramızda sıra dağlar vardı
Gerçi bizim için yoktu o sıra dağlar ama;
O dağları siz koydunuz aramıza, hatırladınız mı bilmem,
Bizler toprağa filizleri diker gibi
Sevgileri yüreklerimize ektik
Hep yüreğimizde büyüterek sakladım en güzel sevgileri
Benim ve benim gibiler için
Hayatımızın can suyumuz oldu
Oysa sizler! o can suyunu
Koltuk ve para sevdanız bitince anladınız

Kamal'eren Kemal Berk
14.11.2020