dünü gören herkes bugünu unuttu
yarında böyle devam edecek
hiçbir şeyin unutulmadığı bu azap dünyasında
kervan gibi, hayatım; geçip gidecek
türkülere karşı olan bir köylüyüm
oksijenden nefret eden bir akciğer
kaç dikiş atılır bu yaraya bilmiyorum
kanayan her yanım iyileşiyor
kanamayan her yerimdeyse bir yara saklıyorum
rüzgar eser geçer olan hafif topraklara olur
ve küçük çakıl taşlarına
her şeyden ayrılırlar uzaklara
elleri yoktur ki karşı çıksın bu zorbalığa
sen bir müdrik olsan bende tesbihin
dalda biten bir elma olsam sende havva
gümüş bir yüzük olsam parmağına sarılsam
ben bir yıldız olsam seni daha yakından tanısam
sen bir tavşan olsan bende havuç tarlası
Kayıt Tarihi : 5.7.2025 13:04:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!