Davran Dediiler Şiiri - Hacı Ali Göl

Nerde akşam orda sabah eyledim.
Gördüğüm güzelle gönül eğledim.
Sandım ki dünyayı böyle sürerim.
Böyle gitmez bilki devran dediler.

Elimde ne varsa tükendi bir bir.
Halbuki ağaydım paşaydım bıldır.
Dedim kimdir vuran bahtıma zincir
Mülkün sahibinden ferman dediler

Kurudu dağ, taş,toprak kurudu.
Bağ bahçe kurudu,yaprak kurudu.
Yıllarca bekledim yağmur bulutu,
Rahmeti yağdıran Rahman dediler.

Fer fesim kesildi büküldü belim.
Haykırmak istedim tutuldu dilim.
Şaşırdım sadece dedim ben kimim.
Çile kervanında servan dediler.

Posta oldum adres adres dolandım.
Seyyah oldum lokman tabip arandım.
Halimi sorandan şifa dilendim.
Dertleri yazanda derman dediler.