Kalplerde nice acılar bıraksa da yer yer,
Suretine aldanmışız bu köhne dünyanın.
Ne yapsak ne etsek hayat yaşamaya değer,
Bilmem ki sonu ne olur bu garip hülyanın.
Bir gün huzurla uzanırken evimizde,
Tanımadığımız bir el kapıyı çalacak.
İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
