Davetsiz Mâtemler Şiiri - İsmet Tahtacıoğlu

Ortasında yaşarken, o en güzel demlerin,
Kalbime kurşun gibi oturdu sitemlerin,
Sardı bütün rûhumu, ölümden beter hüzün,
Bir daha sözü olmaz, zehirlerin, semlerin

Artık son nefesinde, su solgun ümitlerim,
Yüce dağlarla örtük, sevdâya geçitlerim,
Hiç de tesir etmedi feleğe tehditlerim,
İşgaline uğradım, şifasız elemlerin

Kirpiklerin ardına gizlenmiş gözyaşlarım,
Keder, hüzün, ızdırap, sanki can yoldaşlarım,
Bir taraftan sürerken felekle savaşlarım,
Anladım, faydası yok, gözlerdeki nemlerin
Yalnızlığımın belki,sonsuz yıldönümünde,
Hayra yorduğum düşler, artık kaldı lardünde,
Sararan ümitlerin kademsiz düğününde,
Neş'em kölesi oldu, davetsiz matemlerin