Özlemimi dudaklar seslendirdi,
sözlerimi bakışlar seslendirdi.
ve insanlar öldüğünde, şarkılar
güçsüz atlar öldüğünde nefes
güneşler söndüğünde ışık çıkardı.
Gökyüzünde sarfe adında bir
diyarın ötesinde kalbim yanar.
Urumhamatahayil beni bilirdi,
Firdevsi aşkımı rüyamda dinlerdi,
ay söndüğünde karanlık çıkardı.
Ne melekler ne de şeytanlar,
bir daha görmeyecek yüzümü
ismimi yazdığın kağıt yanarken;
karanlık bir kuyuya bıraktığın
külde eriyen bir sabunum şimdi.
Kayıt Tarihi : 14.5.2012 23:57:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (1)