Davetli Sergey Yesenin Şiiri - Özgür Doğa

hırsla sarsılınca dayanıyorum ölümün eşiğine
sokak çocukları tanımlamış beni
hep öyle yalnız
sığıntı
diye

azrail terbiye edilmiş kuşluktur çocuklar
anatomisi iğdiş edilmiş
düşlerimin kasırgası sıyırabilir ancak
sınırların tel örgüsünü
bildiniz mi bu paslı dili

idam mangası tek göz bir odadır
bütün açık denizlerdeki tayfalar figüran
bilseniz ne çok
ne çok
kaburgalarım kırıldı döküldü firavunun avuçlarına
kristalleşince gözleri tanrıların
nüvemdir aşk

ay çaresiz kalınca
tükürür yüzüne el kadar çocuk
işte o sizsiniz

sızlayınca umutlarım çocuklar
akıtın bütün akarsuları
ömrümün avuntularına
olmaz mı

gerisi karnı tokların uydurmasıdır
biliniz