Davetli Murathan Mungan Şiiri - Özgür Doğa

yüzleşince
yaşamı teğet geçen acılarla
bir
avuç
kalır
mangal
yürekler

çatal
boynuzlu
geyikler
vurulur
bozkır ıssızlığımda
ölüme
yatarım
tütün
acısı
ağzımda

gözlerim cerene çalınca
öteki kişi beşiğimi sallar
ceren
gözler
mesih
kanar giz kundağımda

ortadoğu aç hala

ödeşmeler
bütün
kıtalar
boyunca

avlularda
sofalarda
odalarda
anlatılanlar
hep hüzünlü masaldılar

ey çocuk
korkma ve bağırma
artık
hiçbir masalın sonunda