Eller ki huzura kalkınca;
Yüzler ki semalara bakınca,
Gözler ki onun için ağladıkça,
Seccade de 'affet' diye yakardıkça,
Allah diye kalbin çarpınca,
Kalbini bir huzur çalınca,
Allah Resulünü hatırladıkça,
Gönül ise bu aşk ile yanınca,
Uyku alemine dalınca,
Deryalara açılıp uzaklaşınca,
Yüreğin şelaleler gibi çağladıkça,
Şamdan daki mum gibi yandıkça,
Unutma
Onun davetine koş?
Ey gönül?
Muhabbette buluş.
(30/01/2006)
Ramazan ÇağlarKayıt Tarihi : 18.5.2006 15:32:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ramazan Çağlar](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/05/18/davete-kos.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!