Davet ve Red! Şiiri - Ahmet Hüseyin Damarlı

Hiçbir yol aynı değildir.
Kimi yorar kimi huzur verir.
Bazen insan kendini yorgun hisseder.
Çoğu zaman da çekip gitmek ister.
Dışardan görenler ise gıpta eder.
Çünkü bilmezler elem, gam ve keder.

Kaçmak gerek gerçekten.
Ama değil gerçeklerden.
Sahte aşklardan, sevgilerden.
Bir de yalnızlık denen kederden.

Yaşadığın şehirde bulacağım sanmıştım mutluluğu.
Oysa çok kısa zamanda kaybettim tutukluluğu.
Yanına gelmiş olmasaydım.
Keşke sende kalmasaydım.
Onca yolu tepip,
Bu kadar yorulmasaydım.
Sen de yorgun olan yüreğini,
Benim için zorlamasaydın.
Giderken de beni öperek,
Sevdiğini söyleyip horlamasaydın.