Yalnızlık çığ gibi gülo
düştü yüreğime
en köklü bildiklerimi yerle bir etti
yine kan bulutları dolanır göz bebeklerimde
isyana davet var gülo
her zaman ki yalnızlık nöbetlerimde
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta