Davet var gülo Şiiri - Emine Yilmaz

Yalnızlık çığ gibi gülo
düştü yüreğime
en köklü bildiklerimi yerle bir etti
yine kan bulutları dolanır göz bebeklerimde
isyana davet var gülo
her zaman ki yalnızlık nöbetlerimde

Özlemiştim uykusuz geceleri
yıldız toplamayı umuda ve beyin sancılarına
güller bana göre değil bilirsin
ben güllere düşman dikenlere dost
yalınayak dolaştığımız tozlu yollardan
terasta,
mehtap altındaki cay sefalarından
davet var gülo
isyan belirdi yine yanı başımdan