Dâvet - Karanlıklar Hâkimdi Bir Zamanla ...

Karanlıklar hâkimdi bir zamanlar cihanda
Gönderdi yüce Allah, Resûlünü o anda
Yeşertti pâk gülünü, suya muhtaç yabanda
Gark oldu nûra âlem, âfitâb-ı cümanda

Başladı şâh-ı şâhan, mukaddes bir dâvete
Baş kaldırdı bilâpervâ, kök salmış zillete
Seyf-i muhabbet ile karşı çıktı nefrete
Dâvet etti tüm nâsı, safvet-i risâlete.

Cem' oldu etrafında, tüm korkusuz aslanlar
Tılsım-i îmân ile kahroldu tüm yılanlar
Tasdik ettiler nûru, nûra müştak insanlar
Zikrullahla buldu cân, tevhîdî tüm zebânlar

Uzun aradan sonra, geldi şu âhirzaman
Evâmiri terk ile oldu hâlimiz yaman
Zayıfladı kalplerde, sönmez ol nûr-u îmân
Zillet dostumuz oldu, terk etti bizi emân

Dinle şimdi ey azîz, başla sen de dâvete!
Kır nefsin zincirini, engel ol esârete
Ümidvar ol her daim, düşman ol kesâlete
Kavuşmak pek yakındır, ol gülzâr-i safvete.