Davet-e İcabet Şiiri - Berkay Meriç

"Ne olursan ol yine gel.” dedin, geldim
Bıraktım fani dünyayı, aslına geldim
Yüreğime bir ateş düştü, Mevla’na geldim
Döndüm dolaştım yine sana geldim

“Şikâyet etme, tahammül et.” dedin, ettim
Geçen her saniyemde kavuşmayı bekledim
Senin sözlerin ruhumu aydınlattığında,
Ben yine yaradanı özledim

“İyi bil ki bazıları hasretle yanar, bazıları vuslatla.” dedin, yandım
Leylaya Mecnun, Mevla’ya âşık oldum, yandım
Gittiğin yolları ezberlemeye çalışırken,
Bıraktığın izleri göremediğime yandım

“Sen bakmasını bil de, dikende gül gör.” dedin, gördüm
İnsanda hata yerine güzellik gördüm
Bakışlarımı değiştirmek için susup,
Dikensiz gülleri yüreğime gömdüm

“Ve susarlar… Susarak konuşurlar.” dedin, sustum
Sen konuştun, ben sustum
Sevgin deniz oldu, hasretin gökyüzü
Sabır dedim ve sustum…