Adacıklarını yaratmak değildi amacım
Bölünmüşlükler ortasında yalnızlığın
Yine de bir kişiye öykünüyorum
Bir şiire başında son verir gibi
Davetsizliğin icabında
Davetin neden gerçekleşmediğine yanıyorum
Arıyorum soruyorum da bir türlü
O sabah mı çıkmıştın, bir gün önce mi
Bir bıçağın ağzında yürür gibiydin
Demirlerin soğukluğu soluk dudaklarında
Gözlerinde karanlığı dar hücrelerin
Seni görür görmez özgürlüğümden utandım
Söyle ne içersin, çay mı kahve mi
Devamını Oku
Bir bıçağın ağzında yürür gibiydin
Demirlerin soğukluğu soluk dudaklarında
Gözlerinde karanlığı dar hücrelerin
Seni görür görmez özgürlüğümden utandım
Söyle ne içersin, çay mı kahve mi
