Adacıklarını yaratmak değildi amacım
Bölünmüşlükler ortasında yalnızlığın
Yine de bir kişiye öykünüyorum
Bir şiire başında son verir gibi
Davetsizliğin icabında
Davetin neden gerçekleşmediğine yanıyorum
Arıyorum soruyorum da bir türlü
Bin türlü işkence içinde
Kendime atıllığı dayatıyorum
Davetsiz misafir yok mu be bre!
Havada asılı kalınca
Toprak işgalcilerinin pervasızlığına bile
Bu savunmasızlık içinde yem olamıyorum
Gönülleri işgale çıkmak için hazırlanmış ordularımı
Doğru mevkide konumlandırmadığımdan
Gönülsüzlük içinde
Yaşamımın en basit hedeflerinde
Bırak bayrak dikmeyi
Belki de bir zamanlar selim vardı burada
Bile dedirtemiyorum
O yüzden davetim öncelikle kendime
Haydi çık artık!
Aktığın akağı kavrayarak
Gittiğin yönde direnerek
Yarının bu sefer mütevazı
Ama adı konmuş
Yönü belli seferine
Kayıt Tarihi : 6.12.2006 19:38:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!