Davet Şiiri - Nalân Yıldız

Yorgun bir ölüyüm
Kayıp uzuvlarım hâlâ sızlamakta
Ve tüm kalıntılarımı
Bok böcekleri yağmalamakta
Premiur Jour kokmuyorum artık,
Çürümüş bir parça et hayal et
Sıkıysa şimdi gir koynuma
Akan kan kendine yaklaştığında
Çekiliyor insan, korkuyor
Sevgilisinin cansız vücudundan,
Merasimler bu yüzden
Ayakta, acele
Gömüyor,
Kaçıyor,
Çayın altını açıyor geride kalan.
Kendimi dinliyorum,
Ne kadar gürültülü...
Yorgun bir ölüyüm
Kayıp uzuvları hâlâ sızlayan