Davet Şiiri - Zülfikar Yapar Kaleli

Özüm yüreğimde hasret duyduğum,
Ayaklarım dolaşıyor, çabuk gel.
Candan içre, öz yerine koyduğum,
Tüm yıllarım gülüşüyor, çabuk gel.

Bu ''düzen'' göçüyor, duyun ahali,
Onun boynunadır varsa vebali,
Cömertliği Ebubekir timsali,
Damla çaya alışıyor, çabuk gel.

Resul-ü Ekrem’in ıyal, alisi,
Tümden olmuş Ehl-i Beytin delisi,
Hattab oğlu Ömer adaletlisi,
Dertler beni bölüşüyor, çabuk gel.

İçim kan ağlarken yazmam mı ağıt,
İlim arif işi, gerekmez öğüt,
Osman’la Kuran’ı hatmeden yiğit,
Gönlüm sana çalışıyor, çabuk gel.

İşkenceye maruz koyunca bahtı,
Ali’nin mertliği gönlünün tahtı,
Bir yana koyamam amanı, ahtı,
Acı, sızı buluşuyor, çabuk gel.

Hasan, Hüseyin’e sevdalı kişi,
İslamı yüceltmek olmalı işi,
Ey yarlar sultanı, sahabi eşi
Riyakarlar yılışıyor, çabuk gel.

Garibim yurdumda, kaybolmuş sılam,
Dünü düşünürüm, şaşarım balam,
Kaleli’den kucak dolusu selam,
Dostluk yeni oluşuyor, çabuk gel.