Dâvet Şiiri - Emir Taha Kar

Yolculuk var sonsuza, ey nazlı arkadaş, gel.
Bekliyor seni taylar, ey nazlı arkadaş, gel.

Bu yol hüzünden geçer, diken doludur üstü;
Geçelim, yıkılsınlar kâfirin taştan büstü.

Sevelim, sevilelim; budur kapalı kapı.
Sendedir bu anahtar, ey nazlı arkadaş, gel.

Dilimden dökülüyor ebediyet çizgisi.
Dökülecekti zaten ya yarın yahut şimdi.

Kaderde ne var ise olacaktır, olacak!
Kapı kilidi bulacak, ey nazlı arkadaş, gel.

Mâni olma sözüme, sende gizli özüme;
Şunca yalnız dizeme, gel sen ol arkadaş, gel.