Davet Şiiri - Kürşat Sungur

Bu bitmeyen geceden uyandır beni
Kan ter içindeyken bir yudum su ver
Gülümse   ve uçur kelebekleri
Bana hiç solmayan bir bahçe göster

Dallarında kuşlar olsun rengarenk
Neşeyle  ötüşen   yüzbinlerce kuş
Bozulmasın böyle sürsün bu ahenk
Yalnız, sular için olsun bir yokuş

Akıp gitsin sonsuzluğa ırmaklar
En berrak haliyle ve hep tertemiz
Kenarında açsın güller zambaklar
Bir köprüde birleşsin ellerimiz

Bin yıl önce sedirlerden yükselmiş
Sarmaşıkla kaplı ve de görkemli
Bir köprü  yıllara  göğsünü germiş
Biraz yorgun ve biraz da matemli

Yeşilin her tonu serilip gelsin
Sonsuz mavisine gökyüzümüzün
Islıklar çalarken kulağı delsin
Adı rüzgar olsun son türkümüzün

Uçuşurken umut dolu nağmeler
Gün ışığı usulca  aydınlatsın içimi
Bitsin artık kabus dolu geceler
Bir huzurlu sabaha uyandır beni