Davet Şiiri - Nedim Saatcioğlu

Şimdi tüm sofralar kokundan yoksun
Su bile ağlıyor sen gittin diye
Yatağım kadife uykundan yoksun
Allah’ım bu yaşta bu davet niye

Tadı yok ne dünün ne de gülüşün
Tadı yok ne günün ne de güneşin
Ömrümü yerle bir etti gidişin
Allah’ım bu yaşta bu davet niye

Ortada dağılmış yıkık bir adam
Siyaha bezenmiş matemde odam
Çaresiz perişan bir garip âdem
Allah’ım bu yaşta bu davet niye

İsminle çınlıyor bütün odalar
Her yerde sen varsın ve hatıralar
Düşleri sorma hiç paramparçalar
Allah’ım bu yaşta bu davet niye

Ansızın başımda esti bir rüzgâr
Ansızın dilime düştü çığlıklar
DupDURU bir nefes senden yadigâr
Allah’ım bu yaşta bu davet niye

Seninle her günüm ömrüme kârdı
Sen gittin ruhuma zemheri yağdı
Oysa söylenecek şarkılar vardı
Allah’ım bu yaşta bu davet niye