Dostun sofrasında hakikate katık olmuş marifet.
Onun mah cemalini en güzel biçimde tarif et.
Bakar kalırsın kendini ondan çekip alamazsın.
O an bir hal olur kendini kendinde bulamazsın.
Öteler açılır, perdeler kalkar, cemal görünür.
O cemal ki çok zaman nurdan tüllere bürünür.
Bulutlara takılma dön gökte parlayan güneşe.
Zira Ona vasıl olanın kalbine dolar pürneşe.
Kayıt Tarihi : 13.12.2012 16:47:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Bir gönül dostumla sohbet ederken aldığım ilhamla yazılmıştır.
Kabe'ye bakan gözler bu şiirin halini yaşar.
TÜM YORUMLAR (5)