Tek başına gidilen bir yolculuğun ortasında
ayağın takılıp da tökezlediğinde
küfredemiyorsan,
kendi karanlığından korkuyorsundur.
Yolculuğunun en yorgun yerindesin.
Tutmak istemiyorum ellerinden.
Gece yolculuğu kendi tercihindi,
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta