Mehmet, daha çok küçüktük...
Ya sekiz, ya on du yaşımız;
Her sabah; “Varlığım, Türk varlığına armağan olsun”du,
İçtiğimiz Andımız.
Hatırlar mısın?
Çanakkale ve Kurtuluş Şavaşımız'dan sonra, kılıfına girmişti süngümüz.
Esen zafer ve özgürlük rüzârlarıyla şişerdi göğsümüz.
Şenlik dağıldı bir acı yel kaldı bahçede yalnız
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız
Gitti dostlar şölen bitti ne eski heyecan ne hız
Yalnız kederli yalnızlığımızda sıralı sırasız
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız
Devamını Oku
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız
Gitti dostlar şölen bitti ne eski heyecan ne hız
Yalnız kederli yalnızlığımızda sıralı sırasız
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız