Davet Şiiri - Teymurlenk Bozkurt

Kurulsun divanlar,yığılsın dostlar,
İnsanın kadrini,bilenler gelsin,
Maziyi sevmeyen,bizi ne anlar,
Yurt vatan uğuruna,ölenler gelsin.

Avuçlar uzansın semaya doğru,
Dudaklar açılsın,Mevla ya doğru,
Huzura kavuşsun,hem insanoğlu,
Kendini fenada bulanlar gelsin.

Ne çıkar ki eller,sevmezse bizi,
Biz dosta vermişiz, tüm kalbimizi,
Yatsı ab destiyle, sabah namazı,
Kılmak çün huzurda,duranlar gelsin.

Eller inci inci,karıncalanmış,
Gözler hak yolunda, akmış,sulanmış,
Yüzler siperlerde,kızarmış yanmış,
Şehitlikte karar,kılanlar gelsin.

Çekilemez oldu artık bu çile,
Bülbül gönül vermiş,goncaya, güle,
Ferhat gibi külünk,alıp ta ele,
Yar yoluna dağlar,delenler gelsin.

Ne olacak Ya Rab, milletin hali,
Araya gerdiler, kara bir çalı,
Ebubekir, Ömer, Osman ve Ali,
Her dördünü birden, sevenler gelsin.

Ezel ebet Sultanının Kapusu,
Elimizde midir, ömür tapusu,
Düşman yurda kurduğu zaman pusu,
İleri saflarda, olanlar gelsin,

Benliğinden kopmayanların işi,
Vatana fedadır,can ile başı,
Bir kenara itip,orgu,cümbüşü,
Kavalı,davulu, çalanlar gelsin.

Gazioğlu kalemi al eline,
İnsanoğlunu sev,bakma haline,
Tabi olup Muhammedin yoluna,
“Sen hak üzeresin.” diyenler gelsin.