Düşünce üzerine ışıklar.
Güzelliği gösterişi kimlere kalmış?
Tozlu sahnelerde bir yosma parıldar.
Edep, haya dediğin kimlere kalmış?
Kanlı topukları der; Pat! Pat!
Yürüdükçe erkekler oluyor abat.
Kırgın ve yaralı yüreğimin önüne,
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
Devamını Oku
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.



Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta