Davasından sürgün olarak öldü Ozan Arif

Sürgünlerde yaşadı,ömrü sürgünlerde geçti,
Davasından sürgün olarak öldü Ozan Arif.
Zulme boyun eğmedi,haksızlığa karşı bayrak açtı,
Doğruyu söyledi,Hakkı Hak bildi Ozan Arif.

Bu dünyada onun vatan idi,din idi derdi,
Ömrü boyunca canından çok sever idi yurdu.
Çile ile gurbet ellerde hep dolanıp durdu,
Ne dünyada sefa sürdü,ne güldü Ozan Arif?

Elinde kopuz ile bütün ülkeleri gezdi,
Ülkemizde komünistlerin oyununu bozdu.
Kırım Kerkük dedi,Turan için destanlar yazdı,
Esir Türkün derdine derman oldu Ozan Arif.

Yaptığı bütün işlerde Allah rızası güttü,
Vatana millete destanlarıyla hizmet etti.
Ülkücü ozan olduğu için sürgüne gitti,
Ülkücü olduğundan ceza aldı Ozan Arif.

Yusuf ömrü boyunca kimseye gebe kalmadı,
İnsanlara boyun bükmedi,kula kul olmadı.
Hiç bir zaman Yüce Hakkın yolundan ayrılmadı,
Allah'a inanan iyi bir kuldu Ozan Arif.