Susma ey adım seslerim yürümüyormuşum gibi
sefil,bilinmez,
uykusundaki sakinleriyle bir sokakta
ansızın sönen lablarıyla vatanım
postal sesleriyle, kurşun kıvılcımlarıyla
aydınladığını sanan halkım gibi
ve de kazıdığım her satırda zifiri karanlık gecede
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta