Davam! Şiiri - Cihat Şahin

“Kul ol! ” diyor yaratan, karşı çıkar şu hevam!
Hevayla, heves ile savaşım çetin benim.
Önce nefsin ıslahı, gündemdeki tek davam!
Bu yolda olmak gerek, imanım metin benim.

Nefisler serkeş iken, başka şey gaye olmaz!
En mühim görev zira: bil kalbi insandadır.
Enfüsi fethetmeden, atışlar hedef bulmaz!
Merheme muhtaç yara: içimde ve candadır.

“Lokmanca tiryak gerek” reçete öyle diyor!
Dünyevi eczaneler, satmıyor bu ilaçtan.
Rahmanın reçetesi, mutlaka Hak söylüyor!
Kimseye hayır gelmez, karnı tok ruhu açtan.

Lokmanım nebi olsun, şifamı sunsun bana!
Kim ondan deva bulsa, ebeden olmaz hasta.
Mazide lütfetti ya, dermanı çok insana!
O nur’a sırt dönenler kalmıştı sonsuz yasta.

Ben değil yalnız alil, topyekûn beşer mariz!
Ne yazık dermanını, hep yanlış bab’ta arar.
En müthiş illetlerin, adına denir kriz(!)
Krizin ilacını(!) batılı kapta karar!

En büyük dava beyler; beşerin salahıdır!
Öteki meseleler: sırf tali mevzulardır.
Her kula elzem konu: ebedi felahıdır!
İmandan mahrumların, mekânı elbet nardır.

Himmetim önce cana, sonrada cananlara!
Hizmette rota budur, merkezden afaklara
Acilen medet gerek, küfürde yananlara!
Bu yolla kavuşulur, özlenen şafaklara.

Cihat ŞAHİN
15.09.2009-İZMİR