Davalıyım geceyle...
Karanlığı korkutuyor
yalnızlık yaşıyorum o an
ve ürperiyorum yüreksiz.
Karanlığı gömüyor
ölümü yaşıyorum o an
ve titriyorum ecelsiz.
Karanlığı sarıyor
sıkıyor bedemi o an
ve çılgın arzularım sensiz.
Davalıyım geceyle.
Körpecik yaşam istencim
kocamış acılar karasında
ve ben, ışıksız.
Davalıyım seninle
karanlık hain gece.
Kaçtıkça tutulduğum
kabuslarım tutsak
kör, açmaz pırangana.
Esaretine mahkum uykularım
ve mengene kollarında uyuşan
mecalsiz yarı ölü bedenim
umutsuz.
Huzuru arıyorum yeter,
sıyrıl düş yakamdan artık.
Kararmasın güneşim,
katran balçıklarından
sıvanmasın tatlı rüyalarım.
Yitik uykularımın katili,
davalı olduğum gece.
Bin fersah yol kat ettim
buz tutmuş suların soğuk hayallerinde.
Artık duy sesimi yeter!
Davalıyım geceyle
hunharca, ölümüne
davalıyım.
Çünkü;
orada hiç yoksun...
Kayıt Tarihi : 21.6.2009 15:24:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
buz tutmuş suların soğuk hayallerinde.
Artık duy sesimi yeter!
Davalıyım geceyle
hunharca, ölümüne
davalıyım.
Çünkü;
orada hiç yoksun...
sevdiğinden uzak geçen her gece
cehennemde yanmaktır bencede.
tebrikler efendim duygu üklü bir paylaşım okudum sayfanızda.
TÜM YORUMLAR (7)