Ağaçlarda ölüm sessizliği var
Kuşlar korkuyla sinmiş.
Yavru kuşun yaşaması,
Demek, bugün içinmiş…
Kim bilir, belki de sezdi bugünü;
Anası taşırken kardeşlerini,
Görmedi onun yere düştüğünü,
Kaderiyle baş başa, çırpıp durdu ellerini…
İnsafsız bir el vurdu, yıktı ağacı,
Dağılan yuvada derin bir acı..
Üç kardeş, ana, baba çığlık çığlığa
Bağrışıp, aradılar yavruyu fakat,
Ne yuva kalmıştı, ne de yavrucak…
Gördü ya bugünü zavallı yavru,
Ne çare, yok bunun ilacı..
“Yuvamız dursaydı, dönseydim…” diyen
Yavru kuş,
İnsafsız ellerden davacı…
Kayıt Tarihi : 29.12.2012 16:17:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Cebe](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/12/29/davaci-kus.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!