Dava, İnsanlık Davası Şiiri - Muharrem K ...

Güzeli, zengini herkes ağırlar
Sofrana bir fakir davet ettin mi
Menfaatin için “dava” diyorsun,
Hiç “kul hakkı” için dava güttün mü?

Hoş olur etrafa hava atması
“Dava, dava” diye caka satması
Gerçek dava, bil ki; insanlık davası
Bu davaya sen de emek kattın mı?

Kış, kıyamet öksüz, yetim donarken
Saraylarda kalorifer yanarken
Namertler, soysuzlar kana kanarken
Bunlara bir kere dil uzattın mı?

Cümle insi, cinni yaratan Allah
Edep, ar, hayayı var eden Allah
Kul hakkını kula zor eden Allah
Duymadın mı, kulak üstü yattın mı?

Yiğitlik, bil. Nefsi müdafaa için
Saldırgana “yiğit” diyorsan, niçin?
Mağdurlar ağlarken hep için için
Gariplerden yana el uzattın mı?

Kan ile beslenen azgın köpekler
“Her gün bu kan aksın” diyerek bekler
İnsanlık adına cümle emekler
Heba olur iken hiç yas tuttun mu?

İnsanın insana yaptığı zulmü
Kurtarmaz alimi bin türlü ilmi
Zalimi şımartan alimin hilmi*
Devir döner, hiç hesaba kattın mı?

*(Zalimlere yumuşak davranması)

Hak, hukuk dinlemez, sömürür yersin
“Ben hiç yememiştim, hakkımdır” dersin
İstersin ki herkes her şeyin versin
Hiç malını zararına sattın mı?

Her haneye teklifsizce dalarsın
Gücün yettiğince çarpar, çalarsın
Sahibinin ayakların yalarsın
İnsanlıktan uzaklaştın, bittin mi?

Helal rızkın tadı, lezzeti vardır
Cümle helal yiyen insandır, birdir
Zalim varsa, haram lokma yiyendir
Helal rızık nedir, sen hiç tattın mı?

İnsan olan, rızkı hak ederek yer
Sonra döner, Tanrısına şükreder
O da yetmez, insanlığın fikreder
Bu Çoban’la sen hiç koyun güttün mü?

(04.01.2016 -Mahmatlı)