Bir zamanlar
Kutlu, büyük bir davanın
Küçük küçük adamlarıydık.
Hepimiz bir olup
Memleketi kurtaracaktık,
Hatta dünyaya nizam verip
Hizaya sokacaktık.
Çünkü biz dava adamlarıydık.
Çok zaman geçti,
Memleket değil ama
Hedefler yavaş yavaş değişti.
Önce müdür, amir olmalıydık
Çünkü biz mühim adamlardık.
Bunun niçin oyunu
Kuralına göre oynamalıydık.
Müdüre de yakışmaz mı
Bir ev bir araba,
Yanına çokça da eşya?
Bunlar olmazsa
Zayıf adamlara kalır dava…
Bulmak için bunca parayı
Seçer olduk akla karayı.
Her şeye kavuşunca tek tek
Sıyırırız sandık paçayı.
Tüm bunlar olurken;
Unuttuk davayı
Ve memleketi kurtarmayı.
Bir de baktık ki,
Çoktan geçmiş yaş kırkı.
Sonunda bize kalan;
Yalnız bunların hesabı…
3 Kasım 2013
Muhammet AtlıKayıt Tarihi : 6.11.2013 22:57:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!