Dava adamı..... Şiiri - İbrahim Tetik

Dava adamı,davası uğruna yaşar,hiçe sayar,
Dünya'nın bütün menfaat'lerini,dar düşüncelere sıkışıp kalmaz,
Ufku geniş,fikir'leri parlak,düşünceleri derin olur,
Önüne serilse dünya'nın tüm zevk ve lezzet'leri,iter elinin tersiy'le,
Dönüp bakmaz bile,
İdam sehpaların'da dahi,izzet ve vakarını korur,
Hükmeder oradan,tüm zalim'lere,
Şan,şöhret makam,mevki,onların uğruna köle oldukları,
Metalara beş para kıymet vermez,tenezzül dahi etmaz,
İradesi sağlam,nefsine hakim,adeta bir iman abidesi.....

Söz'leri tesir'li,lisan-ı haliy'le haykırıyor zaten tüm gerçek'leri,
Fikir'leri bir lav parçasını andırır,yakar önüne çıkan düşünceleri,
Dağlar'dan daha sağlam,sema'dan daha yüksek,
Denîzler'den daha derin'dir imanı,
Tesir eder gönüller'de,lisan-ı haliy'le yaptığı icraat'lar,
Siyim,siyim yağan,torağa işleyen yağmur gibi bereket'li olur,
Filiz verir imana muhtaç,elveriş'li iklim'ler de.....

Su gibi rahmet oluverir,kir'den,pas'tan kararmış,
Nice gönül'leri,temiz'lemek adına,
Her mevsim meyve verir,sallanan kıvrılan,
Kırılmayan dallarıy'la....

Dava adamı,lokman hekim olur,ağır hasta kalp'lere,
Diriltir kendine gelen ölü ruh'ları,
Hayat verir,ümit'siz istikbal'den korkan geçmiş'ten ürken canlı'lara,
Ebediyet'i kazanmayı öğretir,fani alemi basamak yaparak,
Uçmayı ders verir,insan bilincini aşılayarak insanlara....

Dava adamı,ümit'siz olmaz,ümit verir daha nice ümitsiz'lere,
Merhamet'sizlere,merhamet'siz olmaz,
Taş kalp'li,pas yürek'li vicdan'dan yoksun sineleri,
Yumuşat'mak ve temizlemek için.....