Daüssıla Şiiri - Ahmet Kara 4

Acılarım geçmişim, geleceğim sancılar
Bu nasıl bir günahmış, sevap yok elimizde.
Yolcu oldum menzile, göremedi hancılar
Ne kaldı gönlümüzde, saçta yok kelimiz de.

Yavaş yavaş kapanır, kirpikler yere düşer
Yüzü dönmüş gülü de, bülbülü mezar deşer.

Kendimi çok aradım, bilinmez bu hatıram
Atıldı karanlığa, havada yazım turam
Aklımın kör noktası, bana vermiş faturam
Dertlerime bir mezar, deşilmiyor arkadaş.!

Geleceğine yeşer, doyumsuzdur bu beşer
Geçmişin ruhundadır, gelse de üçer beşer.

Her sözüm karanlığa, selam güzel aydına
Al tası tarağını, koştur her muradına
Karışma garibimin, saf temiz duygusuna
Her nefes kıymetlidir, gerisi söze teslim.

Sükut ikrardan derler, her yarama tuz bastım
Bir günahı alıp ta, sevabına savaştım.

Gidişine ağladım, sağım solum geride
Tabutlara atıldık, bura mı öz yeri de ?
Samanın altında çok, su aktı, sil teri de
Düşündüğünü söyle, ne hallere gelmişiz.

Çok yedim kurşunları, zalimlerin elinde
Masuma hürmet mi var, ofla gurbet elinde.