Çocukluğumu düşünüyorum, öylesine
Perdelerin en mutlusuydu, tiyatronun.
Gençliğimdeki, uzun matemin yaratıkları!
Türeme değil bu, tam aslıdır Darwin…
Bıktım artık, yaklaşmayın diyecek kadar
Üstünüz de, astınız da aynı yapıda, billah.
Tırmalıyorlar, ısırıyorlar gibi, her seansta
Arzın istilası mı desem, aslı gibidir Darwin…
Muhteşemdi aslında, bu sergi, bu sanat
Delip kabuğumu gösterince, O Nakkaş;
Galaksimizi bitirip, meta ruhlar kâşifiyim…
Tırmalasa da maymuncuklar, O vardır Darwin.
13 Şubat 2016
İlhami SeçkinKayıt Tarihi : 13.2.2016 18:24:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
*********
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!