Darphane Şiiri - Kaan Kaçmaz

Ellerim dokunamaz oldu tenine
İki dudağının arasındaki nefese
Göremez oldu gözlerim gözlerini
Tanımaz artık bedenim tenini
Titrer oldum her gecenin beşi
Bilmez oldum sesinin rengini
Âvare kaldım’yaşadım seni
Pek kolay değil,epey zorladı beni
Tek yanlı aşk,nasıl aptallaştırıyor kişiyi
Nasıl unutmuşum senin bir başkasını sevdiğini.

Bir gider bi gelir gözlerin
Sınır okyanusunda çarşafların
Öpüşlerin türküsünde bütün karanlığın
Bir kadın kokusu üzerimde
Dokunulmasa da görülmesede
Tüter bağrımın en geniş kafesinde
Ve hiçbiri bilemeyecek seni
Yaşayacaksın en derin gizlerimde.

Şimdilerde bir darphanedeyim
Başım ağır,dizlerim parçalanmış
Gözlerinde sarhoş kaldım.
Ne ayıldım,ne bayıldım
Sen diye yola çıktım,
21 sene öldüğümle kaldım.
Toprak atmam daha mezarına
Anmam seni,aşkın sarhoşluğunda
Tanımam ruhunu,çıktığında karşıma
Hoş,iki yalancıdan iki yabancıya.

Pek uzun sürmez ayrılığın ağırlığı
Ve bir daha yazmam yanılgımı
Kırıpta attığın o kalpde
Yaşatmam artık kahrını.

Son kez yazıyorum bu mektubu
Olurda okursan,
Yırtıp at ruhunu
Ve son bir şey ekleyeceğim gitmeden
Korkaksın
Sonunda bir avuç sevgiye muhtaç kalıcaksın.
Boğulacaksın okyanusunda
Yapayalnız öleceksin ayazında
Ve yokluğumda.