Darp ve Sars Şiiri - Kazım Baran Yılmaz

İlmim, sars
ben suçta darbım ve mahsus bir halde
kendi adımı bizzat kendi ellerimle
taşlara, renklerinden olmayan taşlarla çizilen
çatık biz yüz gibi çiziyorum

neyi anlamışsa odur arttığı bilenin
düştüğü rahim seyre açılan ilk tasasıdır insanın
bilir ki yaşam yedi kat yalnızlıktan yalnızca biridir
dünya geniş bir muharebe meydanıdır, suç mahallidir
bilir ki dokunulmamışsa çitlerine göğüs kafesinin
kuş hacminde kalbi düştüğü rahim çapınca deliktir

kendine kurşun veya çekik tetik
gerilen tılsım, kopan gül, suya benzeyen yeşil
kim bilir külle kinin tahripte ittifakını
toz dağın tasviriyse
tashihiyse taşa kazınan yüzün
kim kırar kulla kudretin lehte delilini
yaşam kayıt altındaki an
dünya ize gövdeyse
ilmim, sars
ben suça teşvikim
ve mahsus bir hale
kanım kanıttır
kendime bile.