DARMADAĞIN
Evimin, toparlanamayan tek köşesi masamın üzeri. Masam da kendim gibi darmadağınık. Kağıt ve defter yığınları, biribiriyle yarışıyor.
Kafamdaki kelimeler ve cümleler de karmakarışık. Üstelik arsızlar. Hizaya girmeyi bir türlü kabul etmiyorlar…Tıpkı masam gibi.
Tam yakalıyorum bir kelimeyi, gözümün önüne sen geliyorsun. Sen geldiğinde aklım karışıyor. Yazamıyorum, fikrim şaşıyor.
Sonra seni uzaklaştırıyorum süratle. Yazacağım konu elimde, sımsıkı tutuyorum. Bıraksam kaçacak diye korkuyorum.
Boş bir kağıt buluyorum, unutmadan yazmak istiyorum. İstiyorum ama, bu kez de kalem bulamıyorum.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Yürek dağınık olabilir, duygular da öyle ve hatta masa.. Onlar karışık olabilir belki ama bu deneme alabildiğine düzgün..., düzenli.
Kutluyorum sayın Birgül Kızılkaya...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta