Darmadağın... Şiiri - Serhat Fidan

...darmadağın!
Tam olarak halim bu,
Bu kadar işte...
Biri içimi açıp yüreğimi çekiç darbeleriyle döve döve ezip atmış gibi,
Canım yanmış, küle dönmüşümde hissetmiyormuşum gibi,
Ama yine de geçmiyormuş gibi...
Avuç içlerinde acıyı taşıyorken,
Dilinin ucunda gözyaşı varken,
Gözlerinin yağmuruna engel olmuşsun gibi...
Koca bir dünyaya kafa tutarken,
Belaya, cezaya, kavgaya, insanlara boyun eğmiyorken;
Bir ses duyup kendine yenilmek gibi,
Anlatamıyor gibi,
Anlaşılmıyor gibi;
Yenik, yıkık, çaresiz kalmış gibi...
Her şey geçiyor da,
Keşke şu göğsüme saplanan kıymığı biri çekip çıkartsa...
Her şey geçiyor da;
Ah nefes almak böyle ağrılı olmasa...
Her şey geçiyor da neden bu kötülük geçmiyor;
Bir trene binmişsin de hüzün durağını ardında bırakıp umuda yolculuk etmişsin ama aynı durağa; hüzne geri dönmüşsün gibi...
Yine de şükür!
geçmiyorsa da, geçecekse de,her neyse işte şükür! ! !
Vardır bir nedeni; gelenin de, gitmeyenin de varlığına şükür,
Hüzün bu ya,
İçimde damla damla, susmayan, büyüyen çığlık çığlığa,
Ölümü diletecek kadar kötülüğe dokunduğum anlarda bile şu dilime dolanan sessizliğe şükür
Yaradan’dan ötürü!

Hasan avcı