Darmadağın Şiiri - Ahmet Yasin Güleç

Bir şiir yazdım bu gece harfleri sen kelimeleri biz dizeleri evren
Farkettim ki biraz eksik olsan, yıkılıyoruz kıyametler kopuyor
Ağlamaktan kızaran gözlerim uzaklara dalıyor birden
Yarım kalıyor şiirlerim, mahvoluyor düşüncelerim
Yanıyorum parasız bir adamın son sigarası gibi
Öylesine tatlı yanıyorum ki, cehenneme aşık olasım geliyor
Kimsesiz bir çocuğun anne diye ağlaması gibi geliyor seni sevmek
Yokluk içinde umut ediyorum, güzel günleri düşlüyorum
Emin olamıyorum hiçbir şeyden, karmakarışık, darmadağın
Birden ışıldıyor yanan gözlerim, cenneti düşlüyorum bu sefer
Düşlerimin tek sebebi sen, gülümsememin tek nedeni sen
Neden böylesine alıştım diyorum, kızıyorum kendime
Rüzgarlar esmiyor sanki yakmıyor güneş yağmıyor yağmurlar
Ters giden bir şey var apaçık
İçimdeki senin çelişkileri bu denli kurcalayan kafamı
Kalbim sen diyor, aklım susuyor pervasızca
Kalbimi dinliyorum, mevsimler yerini buluyor, tamamlanıyor tüm dizeler
Bir şiir daha bitiyor içimde birikmenle birlikte
Ayrılıp satırlardan hayallere dalıyorum, gözbebeklerim rahatlıyor
Cehennem ateşi bırakıyor yerini ırmaklarına cennetin
Şair oluyorum şiir gibi bedenine
Nedensizce susuyorum, kaybolmayı bekliyorum hayallerde
Bekliyorum yok olmayı, gözlerinin derininde