Bir gün, kör gururuma yenik düşüp sevgilim,
Gözlerinde kavrulup, ellerinde yanarak,
Ve kızgın bir demirle dağlanmış gibi dilim,
Bir hoşçakal demeden, giderim ağlayarak.
Yokluğunu mahşere taşırken günden güne,
Ne kadere küfreder, ne sana darılırım.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta