DARMADAĞIN
Bu soğuk bir hayat.
Gözler sineye bakmaktan aciz.
Yüzler biçarelikte.
Eller donuk donuk olan vucudla özdeş olsa ne çare?
İçi sormak artık bıkkınlık vermekte.
Niceleri bu yolda ilerleyememekte.
Fizik ötesi de aynıymış.
Bilinmezlikte yol alırmış, kendini soy adam ede ede.
Vur yine bu aslını yitirmiş olan dünyaya bir şamar.
Senin için olmuş tarumar.
Varlıkla barışık olmakta ne var?
Kayıt Tarihi : 3.10.2008 21:52:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Yıkılmıştım.Kendimden soyutlanmak istiyordum düşüncelerimden.Varlığıma aykırı düşünceler kol gezmekteydi hayatımda. Ve herşey o anı ölümsüzleştirmek için sızı verdi o dimağdan izin isteyerek yürekten edası bi sonbahar günü anımsatan...
![İbrahim Günaydın](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/10/03/darmadagin-31.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!