Bir köşe başında öylece kalakaldım.
Attım elimi zihnimdeki darmadağınlığı tıktığım çantaya,
ne çıkarsa bahtıma...
Şimdi elimde gri bir yalnızlık,
arkamda gelecek,
önümde uzun bir geçmiş,
çantada darmadağınlığım.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Yönünüzün geleceğe dönmesi dileğiyle tebrikler.
Canan hanım ne güzel bir şiir yazmışsınız.Çok tatlı...çok hoş...duygusal olmuş.Nasıl keyifle okudum bilemezsiniz.Kutluyorum.Ant+10 puan benden.
HEP GERİ, Bu olsa gerek diye düşündüm.
Eldekileri düşünürken koskocaman bir sıfırla karşılaşmak ve gelecek umutların, kaybedilen yokluk yılarıyla yer değişmesi gibi bir şey. Yine kıssa ve öz, güzel anlatım.
Her daim ay çiçekleri gibi renkli, kuşlar gibi özgür ve mutlu, sevgilerde de gül sevgisi gibi saglıklı yaşamlar dileğimdir. başarılar sizinle olsun.
Bu arada, şemameyi seyretmeyi özledim bilesiniz.
saygı ve gül sevgiler.
önümde uzun bir geçmiş,
çantada darmadağınlığım.
güzel şiir.
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta