İdam gününde sürüldü Darius.
Dev tapınakların gölgesinde
Bir kibar kabirdi yüreği
Elinde bir altın ok,
Zevk sahibiydi, çatladı Darius.
Toprağa düştüğünde ilk damlası kanının,
Anladı.
Kılıçtan keskin olan kalem,
Zayıftı ateşten.
Üşümedi Darius, titredi
Kan kaybındaydı medeniyeti.
Kayıt Tarihi : 28.1.2007 17:00:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!