Dostlarım, sosyolojik çağdaşlarım, felsefi hemşerilerim
Jeolojik sınıfdaşlarım, teolojik asilerim, bunalmışlarım
Gözlerimiz ve kulaklarımız sızlamakta bizim
Bütün bütün gülmek, ağlamak mı kalmış ruhumuzda?
Dağınık zaman zerrelerini toparlamak mümkün mü şimdi?
Anlamadım, anlamayacağım
Nasıl tutuyor bunlar sigarayı öyle
Banane Mona Lisa'dan Titanik'ten
Onlar çok uzakta kaldı
Bilmek istemiyorum
Şimdi şuanda çok merak ediyorum
Boşlukta nefesler alıyoruz hepbaraber
Aynı tempoda marş marş.. nefes ordusuyuz
Aynı anda nefes aldığım biri var mıdır bilemem ama
Bana gayrı nizami geliyor 'biz'
Anafikir, varsayım, geçici ideal
Ah sevgilim, omzumda ağlıyorsun
Çok güzel ağlıyorsun, gülmenden güzel
Gözyaşların birer şeker damlası, tatsam bal gibi gelecek bana
Yanakların kızıl, dudakların deniz gibi dalgalanıyor
Kolların boynumda, tüm ruhumdan daha derin bir akış
Usul usul sessizce ağlıyorsun
Hipotalamus diyorlar, geçmiş pek bulanık
Resim olmuş o günler, çiz desen çizemem
Lakin, bazen yalnızken, endişelere batmışken
Bazen de gülerken hayat denen bilinmezliğe
Bir şey var, bir his,
Tarif et desen derim bak gözlerime
Dün yağmurluydu ya hava
Şemsiyenden düşen bir damla
Rüzgara verdi de kendini
Yanağına deydi ya
İşte o damlayı gördüm bugün
Çok yalnızdı, zavallı
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!