Darıldı Kemençe, Üzdüm Kemanı
Marazım depreşti ararken deva,
Dediler meşk ile geçir zamanı,
Çalamam deyince değişti hava,
Darıldı kemençe, üzdüm kemanı.
İpliği satan çok, azdır dokuyan,
Saçımdan fazladır niyet okuyan.
Bülbüle gerek yok, çoktur şakıyan,
Kalbine bakan yok kollar simanı.
Beyinler uyuşmuş, akıl donuyor,
Duyarlı olan yok, yara kanıyor,
Kıvılcım büyüdü, nesil yanıyor!
Ciğeri yanmadan görmez dumanı.
Hastalık toplumsal, aksiyon ferdi,
İhanet içerden, büyüttü derdi,
Namertler panikte görünce merdi,
Şimdi gel ayıkla sapla samanı.
Yolculuk var ise, menzil olmaz mı?
Bilinmez olsa da miat dolmaz mı?
Nimete kavuşan şükre dalmaz mı?
Fırtına kopmadan var sor limanı.
Ayağı sıcak tut, başını serin,
Yaşamak istersen düşünme derin,
Nasılsa hazırdır gidecek yerin(!)
Hiç kimse demiyor kurtar İmanı!
Mustafa Hoşoğlu
05.05.2012
Kayıt Tarihi : 5.5.2012 14:25:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Duyarlı olan yok, yara kanıyor,
Kıvılcım büyüdü, nesil yanıyor!
Ciğeri yanmadan görmez dumanı. Mustafa Hocam yazan yüreğe saygı.
Anlamlı ve etkin bir eser.
Büyük keyif alarak okudum.
Tebrikler üstat... (Tam Puan + Ant.)
Sevgiyle, esen ve esinlerle kalınız.
Nafi ÇELİK
TÜM YORUMLAR (5)