Darıldı Gardaş Şiiri - Eyup Şahan

Bir zaman cüzdanı dolu insandım,
Fazlasıyla değer verildi gardaş.
O zamanda Allah kulu insandım,
Her yerde hatırım görüldü gardaş.

Devran döndü felek kırdı belimi,
Cüzdan gitti boşta koydu elimi.
Damla etti bentler yıkan selimi,
Özümden bir şeyler duruldu gardaş.

Usulce ayrıldı yanımdan dostlar,
Yolu değiştiler, ola ki rastlar.
Hısım akrabanın hepside küsler,
Sende kimsin diye soruldu gardaş.

Gönül kırık şimdi, bağrım yaralı,
İnsan denen dostlar çıkar soralı.
Merhabadır insan olma kuralı,
İnsanlardan gönlüm yoruldu gardaş.

Böylemi olmalı yalancı dünya,
Ben insanım diyor dört ayak güya.
Yüzler utanmıyor kalmamış hayâ,
Gönlüm insanlara darıldı gardaş.

Hatır gönül deme o bitmiş artık,
Gönül deryasına damlası batık,
Bulursam mutluyum ekmeğe katık,
Eyüp’ün defteri dürüldü gardaş.

Eyüp Şahan
Ankara 27.12.2011