Tipi olarak yağdın içre,
Üşümemle başladı hicret.
Bir düş mü, kalın ince?
Vurdu dolu, doğdu nefret.
Masum, izler ve sevinir kar düşünce,
Ebeveynleri yok mudur hele hatırlatsın:
Sen sevin, gül, eğlen haklısın elbette,
Ama dışarıda donanlar var ve halleri nice.
Kasırga oldun, koptun kerelerce,
Korkmamla başladı hicret.
Bir düş mü, gündüz gece?
Hep acı verdi, pek derince.
Masum, ağladı bu sefer ve döndü içre,
Ebeveynleri yok mudur hele hatırlatsın:
Sen sevin, gül, pay çıkar ama kederlenme.
Acılar doğurur Nietzsche, kazandı sanat yine.
Konu oldun, yazıldın edebice,
Yazar şimdi metince ve sen ederince,
Yazıldın! Hissettirdiğin düşüncelerle,
Ödül kazandıracak, ilham olacaksın!
Masum, bu sefer teşekkür ediyor…
Çepni Serhat ÖZTÜRK
19:08
01.04.2022
BİŞKEK – KIRGIZİSTAN
Kayıt Tarihi : 8.5.2022 14:17:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!