Dargınım! Şiiri - Enes Ateş

Yine hüsran oluyor dilimde mutluluğum
Yine akşam oluyor gözlerimde bir buhran
Geçtiğin yolları arşınlamaktan
Bağı çözülen,gariban,dizlerinin
Uçuşan hayatlara el sallasam ne çare
Bitmişim,artık zuhur etmiş yokluğum
Ama bütün bahçıvanlar hayran
Yaptıklarıma delice
Çünkü onlar ne benim kadar umut ekebildi toprağa
Ne ellerinde taşıdılar hayatı biçâre!
Biliyorum, mütevazi olmak gerek yolun sonunda
Yine de olamıyorum neyleyim
Yaradan böyle demiş,
Yapmak düşmüş insana.
Unutmadan dostlar! ;
Güneşe dargınım belli etmeyin
Ne kadar imrense de bahçıvanlar
Ne kadar canlansa da umut ellerimde;
Dargınım ısıtmadığı için hayallerimi
Söyleyin ona,
Artık büyütmesin kimsenin emellerini...